خود ارضایی

یکی از سوالات بسیار شایعی که در حال حاضر در جامعه ما مطرح است  تحقیق در مورد مسئله "خودارضایی" است. در واقع درحال حاضر سردرگمی عمیقی از نظر درست بودن یا نبودن انجام خودارضایی در ذهن بسیاری از افراد جامعه وجود دارد. سوالات بسیار زیادی در این زمینه مطرح شده است، سوالاتی که با مراجعه به پژوهشگران زمینه های مختلف علوم تجربی و انسانی با پاسخ های متفاوتی روبرو شده است. بعضی ها با خودارضایی موافق اند و معتقدند هیچ دلیل علمی برای خودداری از آن وجود ندارد. بعضی دیگر بشدت با آن مخالفند و سعی میکنند دیگران را به خودداری از آن تشویق کنند. بعضی دیگر با خودارضایی مشروط موافقند و بعضی دیگر خودارضایی را تنها محدود به شرایط خاص (و بخصوص عدم دسترسی به همسر) مجاز میشمارند. بعضی معتقدند خودارضایی با مشکلات جسمی و روحی زیاد و متنوعی همراه است. بعضی فکر میکنند خودارضایی هیچ عارضه ای ندارد. واقعاً کلاف سردرگمی است. اما همه در یک چیز اشتراک نظر داریم: همه ما این کار را میکنیم، فقط نمیدانیم بعدش چه بلایی به سرمان می آید؟! (که به هرحال چندان تفاوتی در اصل انجام کار نمیکند چون به هرحال کار خود را میکنیم). حالا تا وقتی مسئله شخصی است "این موضوع به خودمان ربط دارد" اما وقتی دارای همسر رسمی هستیم واقعاً معلوم نیست واکنش همسرمان به این امر چیست و این دفعه دیگر واقعاً نمیدانیم بعدش چه بلایی به سرمان می آید؟! (فیلم زیبایی آمریکایی را دیده اید؟ ظاهراً نظر همه خانمها بر این است که سرنوشت شوم آقای برن هام- با بازی کوین اسپیسی- لیاقت همه مردانی است که کنار همسرشان اقدام به آن جور کارها میکنند!) شاید بد نباشد اینجا- بصورت پرسش و پاسخ- بدنبال پاسخی برای برخی از سوالات شایع در مورد خودارضایی باشیم.
1. آیا خود ارضایی از نظر علمی برای انسان عارضه یا خطری ندارد؟
خودارضایی در میان مردان امر کاملا شایعی است (بیش از 90 درصد از مردان در طول زندگی حداقل یک بار اقدام به خودارضایی کرده اند) که به اعتقاد بعضی علامت سلامت جنسی یک مرد (و البته یک زن) بشمار میرود. فرهنگ و مذهب 2000 ساله یهودیت و اسلام بشدت افراد را از ریختن آب منی به خارج از رحم زنان (که شامل خودارضایی هم میشود) نهی کرده است. (در واقع آنچه در اسلام منع شده است نه لذت بردن از خود، که ریختن آب منی به بیرون بوده است. در واقع تا آنجا که من یادم است هیچ اظهار نظر مخالفی در مورد خودارضایی خانمها وجود نداشته است) وجود چنین فشار فرهنگی – مذهبی ریشه داری باعث شده است تا در میان مردم شایعات فراوانی در مورد عوارض ناشی از خودارضایی شکل بگیرد. شایعاتی مانند احتمال کاهش بینایی و کوری- ضعف عمومی قوای جمسانی- غش و دیوانگی- و موارد بسیاری مانند آن. تقریباً اغلب افرادی که بطور مرتب خودارضایی میکنند، سعی میکنند در اولین برخورد با علائم یک اختلال، آن را به موضوع خودارضایی خود نسبت دهند. ظاهراً هنوز دلایل علمی قاطعی به نفع این شایعات یافت نشده است و از آن طرف مزایای بسیاری چون امکان تقویت تخیلات و توانایی و اعتماد به نفس جنسی و همینطور کاهش تنشهای روحی و جنسی افراد، برای آن برشمرده شده است. شاید متعجب بشوید از اینکه بدانید یکی از روش های موفق درمان زودارضایی مردان نوعی خودارضایی هدایت شده است (البته با روش و جزئیات خاص خود). یکی از دوستان سوال میکرد آیا نبود دلیل علمی دال بر عارضه دار بودن خودارضایی دلیل بر بی خطر بودن آن است؟ پاسخ این است که با توجه به اصل برائت در زندگی روزمره وقتی دلیلی بر خودداری از انجام کاری وجود ندارد واقعاً اجازه داریم که آن را انجام دهیم (البته میل خودتان است. سوءتفاهم نشود من اصراری ندارم!)
2. آیا خودارضایی یک فعالیت جنسی طبیعی است؟
با رسیدن زمان بلوغ و افزایش سطح هورمون های جنسی و بروز صفات ثانوی در اندام های تناسلی، کنجکاوی های جنسی نیز افزایش می یابد. این نوجوانان هرچند از لحاظ عملکردی دارای توانایی داشتن رابطه جنسی و نزدیکی با جنس مخالف اند، بدلیل مخالفت ها و فشارهای محیطی از این کار بازداشته میشوند. تجمع این فشارهای درونی غریزی باعث چاره جویی فرد و یافتن راهی برای تخلیه این تنشهای جنسی است. در این زمان خودارضایی اغلب ساده ترین راه برای فروکش کردن این هیجانات است. در این بین پسرها زودتر و بیشتر از دخترها اقدام به خودارضایی میکنند (که با توجه به اختیارات و آزادی های بیشتر آنها در جامعه چندان هم دور از انتظار بنظر نمیرسد). هرچند بسیار دیده شده است که دختران و پسران از سنین پایین تر هم اقدام به خودارضایی کنند (بارها دخترخانم هایی با من صحبت کرده اند که به یاد داشتند از سنین 4 یا 5 سالگی اقدام به خودارضایی میکردند)، تفاوت عمده خودارضایی در سن بلوغ در حضور تخیلات جنسی غنی و متنوع است. این تخیلات جنسی نقش مهمی در شکل دادن هویت جنسی فرد دارد، در پناه این تصورات وی میتواند در یک محیط شبیه سازی شده به تمرین نقش جنسی خود در رابطه با جفت احتمالی بپردازد. نوع و محتوای این تخیلات در دو جنس کمی متفاوت است. در مردان تصورات جنسی بیشتر شامل زنان برهنه و رفتارهای جنسی آلت محور است. در دخترخانمها این فضا بیشتر شامل صحنه هایی است که در آن مرد مورد علاقه اشان در موقعیت های عاشقانه ای مانند طبیعت دور از غوغای انسانی، به شدت به آنها ابراز عشق و عاطفه میکند. بوسه و نوازش جزء مهم این صحنه ها را تشکیل میدهد. بنابراین در این دوران خودارضایی یک مرحله میانی در شکل دادن هویت و توانایی های جنسی فرد را تشکیل میدهد. در بزرگسالی نیز خودارضایی (به دور از احساس ترس و گناه و تشویش) نقش مهمی در کاهش تنشهای درونی (اعم از جنسی و غیر جنسی) بعهده دارد. هنگام خشم و ترس و ناراحتی های درونی معمولاً خودارضایی یک واکنش دفاعی برای برگشت به تعادل روحی ابتدایی به شمار می رود. اما در مورد کلمه طبیعی بودن. راستش را بخواهید من با این کلمه "طبیعی" مشکل دارم و فکر میکنم در جامعه یک معنای روشن و مشخصی ندارد. اگر طبیعی را به معنای سالم بگیریم پاسخ مثبت است. از نظر من بعنوان یک سکسولوژیست، خودارضایی درکل یک فعالیت جنسی سالم است. اما کامل نیست ناقص است، چون بدون حضور فیزیکی جفت (= پارتنر) صورت میگیرد و مانند آن هم ارضاء کننده نیست چون حواس پنجگانه کارایی واقعی لازم در افزایش تحریکات حسی را ندارند. فقط تجسم و تصور است که وارد میدان میشود. برای توضیح بیشتر باید دقت کرد که خودارضایی هم مانند بقیه فعالیت های جنسی اگر در شرایط نامناسبی انجام شود یک فعالیت جنسی ناسالم است که با عوارض بعدی همراه خواهد بود (مثلاً در شرایط ترس و اضطراب و عجله و هیجان شدید و احساس گناه) و این مسائلی است که خیلی ها نمیتوانند از هم جدا کنند و خیلی سوال میشود.
در مورد تعداد و مدت خودارضایی نمیتوان هیچ چهار چوب مشخصی بعنوان محدوده نرمال تعیین کرد. تعیین اینکه چه موقع میتوان با قاطعیت اظهار نظر کرد که فرد بصورت افراطی معتاد به خودارضایی شده و باید به فکر چاره بود همیشه هم آسان نیست. یک معیار خوب این است که اگر خودارضایی به قدری افزایش یابد که زندگی روزمره فرد را مختل کند باید برای تعدیل آن چاره اندیشید (گاهی گزارش شده که یک فرد ممکن است تا روزی 20 بار اقدام به این کار بکند).
3. آیا خودارضایی باعث بی نیازی از روابط جنسی طبیعی بین زن و مرد میشود؟ آیا خودارضایی برای کسی که همسر دارد درست است؟
در واقع خودارضایی بعنوان جایگزینی برای روابط جنسی طبیعی با جنس مخالف تصور نمیشود. و این دو معنی دارد اول اینکه اگر کسی خودارضایی میکند بی نیاز از (ویا لزوماً بی توجه به) یک رابطه جنسی با جنس مخالف نیست و معنی دوم اینکه رابطه جنسی دوطرفه زن و مرد هم به معنی لزوم کنار گذاشتن خودارضایی نیست. اگر ما چنین نگرشی را بپذیریم هیچ ترسی از انجام خودارضایی حتی در کنار همسرمان نخواهیم داشت. خودارضایی فرآیند لذتبخشی است که میتواند (در کنار و) علاوه بر معاشقه و نزدیکی دوطرفه انجام شود. هستند افرادی که این کار را در کنار همسرشان انجام داده اند و بدون واکنش بدی از آن لذت برده اند. نکته قابل توجه این است که خودارضایی خانم ها یکی از مهمترین موضوعات فیلم های جنسی تحریک کننده اقایان را تشکیل میدهد و برای بسیاری از آقایان خودارضایی همسرشان بسیار لذتبخش و تحریک کننده است. اما علت مخالفت بسیاری از خانمها با خودارضایی شوهرشان (بعنوان یک توهین بزرگ) شاید نگرانی از این باشد که خودارضایی بتدریج جایگزین روابط عاطفی- جنسی با او شود. برای آنها خودارضایی شوهر نشانه پایان دوره جذابت های جنسی زنانه است. خودارضایی شوهر با این دید بسیار غم انگیز و دردناک بنظر میرسد و نشان از احتمال جدایی و عوارض ناشی از آن خواهد بود. خشم و تعارضات درونی و عدم ارتباط کلامی میتواند تشدید کننده چنین حسی شود. از آن طرف باید توجه داشت که در دعواهای خانوادگی بسیار پیش می آید که شوهر آگاهانه برای تنبیه همسرش در کنار او اقدام به خودارضایی میکند. یک فرایند شرطی شدن منفی که باعث تشدید احساس بد نسبت به خودارضایی خواهد شد. بنابراین در تکمیل سخن اولم، خودارضایی مرد و زن اگر جایگزین رابطه جنسی طبیعی شود بعنوان یک مشکل باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد در غیراینصورت خیر. (فکر میکنم این به نظر آنهایی که نگرانند ممکن است خودارضایی جای یک رابطه جنسی ارضاء کننده دونفره را بگیرد نزدیک میشود نه؟) اما به هرحال نظر جامعه ممکن است جز این باشد. در یک مطالعه توسط Dr. Archibald Hart که در کتابی به نام “The Sexual Man” منعکس شد، بنا به یک بررسی روی 600 آمریکایی مسیحی، با وجودیکه حدود 61 درصد از مردان متأهل اقدام به خودارضایی میکردند و بیش از 90 درصد از این افراد از این مسئله احساس گناه نداشتند، تنها 13 درصد از مردان متاهل خودارضایی را یک "عمل طبیعی" (نرمال) تلقی میکردند. بنا بر این گزارش بیش از 80 درصد از این مردان متأهل، در حد هفته ای یکبار اقدام به خودارضایی میکردند.

اصول مصرف کاندوم

کاندوم یکی از روشهای موثری است که به نحو مناسبی باعث پیشگیری از بیماریهای مقاربتی , همینطور جلوگیری از حاملگی میگردد.

معمولا جنس اکثر کاندومها لاتکس است که جنس ارجح و مرغوب میباشد با اینحال در بازار انواع دیگری هم وجود دارد که بهتر است مصرف کنندگان نسبت به این مسیله هوشیاری لازم را داشته باشند.. به این دلیل که هم نازکتر و هم مقاومتر و هم احتمال سرایت بیماری و ویروس در آنها کمتر است.

البته گاهی بعضی خانم ها نسبت به کاندومهای لاتکس دار حساسیت دارند که در این حالت بهتر است از انواع بدون لاتکس استفاده شود. از نظر اینکه از چه اندازه ای استفاده شود معمولا همه از انواع متوسط و معمولی استفاده میکنند ولی این مسیله در کشورهای دیگر به دلیل فرهنگ بالای مصرف تفاوت میکند ومصرف کنندگان ترجیح میدهند از اندازه های متناسبتری استفاده کنند.

اغلب کاندومها به طور معطر عرضه میشود بطوری که در غیر اینصورت باعث دلزدگی مصرف کنندگان میگردد.. البته منظور از دلزدگی این هست که چون بعضی از زوجین تمایل به سکس دهانی دارند ممکن است بوی نامطبوع کاندوم اثر نامطلوبی در مراحل انها داشته باشد...

 یکی از نکات در نگهداری کاندوم این هست که سعی کنید کاندوم را همیشه در یک جای مشخص و معین و درضمن قابل دسترس نگهداری کنید. همچنین کاندوم را باید در محلی دور از حرارت، فشار، نور آفتاب و رطوبت دائمی نگهداری کرد چرا که در غیر اینصورت نمیتوان به آن اطمینان کرد مثلا کیف پول جیبی شما که هر روز متحمل فشار است جای مناسبی برای نگهداری کاندوم نیست.

یکی از مزایای مهم کاندوم جلوگیری از حاملگی است با اینحال علاوه بر پیشگیری از حاملگی، از بیماریهای مقاربتی نیز پیشگیری میکند و با کاهش خطر انتقال بیماریهای مقاربتی از نازایی و خطر ابتلا به بیماری سرطان دهانه رحم را نیز در خانمها کاهش میدهد.

گاهی به مواردی برخورد میکنیم که خانمها به منی شوهرشان حساسیت دارند,در صورت حساسیت خانمها به منی شوهر استفاده از کاندوم مفید میباشد.

استفاده از آن در مردانی که انزال زودرس دارند مفید بوده است و سبب تاخیر انزال و در نتیجه حفظ غرور میشود.

استفاده از کاندوم روشی ارزان بوده و استفاده شخصی از آن نیز راحت میباشد و احتیاج به راهنمایی زیادی ندارد.بعلاوه هرگاه لازم باشد میتوان همراه سایر روشهای دیگر جلوگیری، استفاده کرد، مانند چند ماه اول وازکتومی. بعد از قطع مصرف آن نیز میتوان حاملگی را ایجاد نمود و بدین ترتیب فاصله دخواه سنی را بین فرزندان ایجاد نمود.

هر کاندوم برای یکبار مصرف است و قبل از مصرف لازم است به تاریخ انقضای آن توجه نمود و اگر از تاریخ آن گذشته است، از مصرف آن جدا خودداری کرد.برای نرم کردن و لغزنده کردن کاندوم میتوان از ژلهای مخصوص اینکار و لیزکننده‌ها (لوبریکیشن‌ها) که مواد اصلی آنها آب میباشد استفاده نمود و از چرب کردن کاندوم جدا خودداری کرد که هر نوع چربی (وازلین، روغن و ...) باعث خرابی کاندوم میشود. این نوع ژلها را میتوان از داروخانه‌ها تهیه کرد.

تماس کاندوم با اشیاء برنده هنگام استفاده از آن مثل ناخن بلند و انگشتر ممکن است باعث پارگی کاندوم شود استفاده از کاندوم با توجه به ارزان بودن و استفاده آسان آن در مقابل ابتلا به انواع بیماریهای مقاربتی و ایدز که به صورت مختصر درباره آنها توضیح داده خواهد شد، امری عقلانی است، چرا که ابتلا به آنها هزینه‌های درمانی سنگین و خلاهای روانی بسیاری را پی‌آمد خواهد داشت.گاهی به علت رنگی بودن کاندوم چنین به نظر میرسد که ضخامت آن بیشتر یا کمتر از حد معمول است در حالیکه رنگ تند کاندوم چنین تصوری را میدهد.

به علت پایین بودن فرهنگ مصرف و کم بودن اطلاعات، گاهی افراد اظهار میکنند که مصرف کاندوم باعث پایین آمدن لذت میشود که این فقط وهم و تفکر غلط است ومصرف کاندوم هیچ تاثیری در این پدیده ندارد.چنانچه در هنگام نزدیکی متوجه پارگی یا سوراخ در کاندوم شدید و یا نزدیکی مشکوک به حاملگی ناخواسته داشته‌اید با استفاده از قرصهای پیشگیری از بارداری به روش زیر میتوان از وقوع یک حاملگی ناخواسته جلوگیری کرد:بلافاصله (حداکثر تا 72 ساعت) پس از نزدیکی مشکوک به حاملگی ناخواسته 2 عدد قرص پیشگیری از بارداری از نوع اچ.دی (سفید رنگ) را همزمان با هم و 12 ساعت بعد 2 عدد دیگر از همین قرص میل شود. (جمعا 4 قرص اچ.دی)چانچه قرص اچ.دی در دسترس نبود میتوانید بلا فاصله 4 قرص ال.دی (کرم رنگ) را با هم و 12 ساعت بعد 4 قرص دیگر از همین قرص میل شود. (جمعا 8 عدد قرص ال.دی)

بخاطر داشته باشید که هرچه خوردن قرصها را سریعتر شروع نمایید امکان موفقیت این روش برای پیشگیری از حاملگی ناخواسته بیشتر است.گرچه این روش در اکثر موارد از بارداری ناخواسته جلوگیری میکند، ولی تاثیر آن صد در صد نیست و استفاده از این روش مختص موارد اورژانس و اضطراری میباشد و نباید بعنوان یک روش پیشگیری مستمر مورد استفاده قرار گیرد.

چه کاندومی مصرف کنیم؟

حتما میبایست از کاندومهای شناخته شده و تست شده مصرف کرد چرا که سوراخهای کاندوم ممکن است به اندازه‌ای ریز باشد که فقط دستگاههای الکترونیکی بتواند آن را تشخیص دهد ولی اسپرم و ویروس میتوانند از آن عبور کنند و چشم معمولی قادر به دیدن آن نباشد، لذا حتما و همیشه از کاندوم‌هایی که صد در صد تست الکترونیکی شده مصرف کنید و در خرید آن به مارک کاندوم توجه کنید که حتما از مارکهای معتبر باشد چرا که اخیراً برخی از کشورها اقدام به تولید کاندومهایی با مارک و حتی شکل بسیار مشابه به مارکهای معروف کرده‌اند که کیفیت اصلی آن را ندارد و تست نشده هستند.همچنین کاندومهایی با عکسهای سکسی وجود دارد که اکثراً کیفیت جالبی ندارند و بصورت غیر اتوماتیک بسته‌بندی میشوند و یا اگر هم وارداتی باشند بصورت قاچاق وارد میشوند و این گونه واردات ایجاب میکند که کاندوم به صورت فئله و تحت فشار و فاقد شرایط مطلوب وارد شود که این امر خود از کیفیت آن میکاهد.ذکر این نکته حائز اهمیت است که هیچوقت عکس روی کاندوم (بطور کلی هر کالایی) بیانگر کیفیت آن نیست.روش مصرف کاندوم ,کاندوم را باید قبل از نزدیکی و در حالت نعوذ روی آلت کشید بطوریکه آنرا کاملا بپوشاند زیرا ترشحات مرد قبل از انزال نیز اسپرم وجود دارد.هنگام استفاده میبایست فضای خالی کوچکی که در انتهای کاندوم وجود دارد و مایع منی در آن جمع میشود را خالی کرد.یعنی برآمدگی ابتدای کاندوم که یک فضای خالی و محل جمع شدن مایع منی هست را توسط دو انگشت شصت و میانه گرفت، بطوریکه از هوا خالی شود. بعد با دست دیگر آنرا نصب نمود زیرا در غیر اینصورت هوای جمع شده در فضای خالی مذکور، در حین دخول باعث پاره شدن کاندوم میشود.نباید برای مصرف کاندوم را هنگامیکه از بسته باز میکنیم از حالت حلقوی درآوریم سپس آنر را نصب کنیم زیرا در اینصورت دیگر کاربرد ندارد و پس از نصب گشاد میشود و لق میزند.مصرف کاندوم مانند وقتی است که جوراب را حلقه میکنید و بعد نوک پا را در آن میگذارید و با لغزاندن و باز و کردن حلقه جوراب، آن را روی پای خود میکشید. مصرف کاندوم هم تقریبا چنین حالتی دارد.گاهی درحین نصب کاندوم، متوجه میشوید کاندوم نصب نمیشود و هر چه آن را به پایین می‌غلطانید فایده‌ای ندارد. در این مورد شما کاندوم را بر عکس گذاشته‌اید، پس لازم است قبل از نصب (بدون باز کردن) یک فوت داخل کاندوم بکنید (مثل بادکنکی که فوت میکنید) باز میشود و میتوانید جهت صحیح آن را تشخیص دهید.بعد از انزال لازم است که کاندوم را درآورید و سر آن را تا بزنید و سپس در یک دستمال کاغذی و بعد در سطل آشغال بندازید. از انداختن کاندوم درتوالت و دستشویی خودداری کنید زیرا کاندوم غیر قابل حل شدن در هر ماده‌ای است و بهترین راه انداختن آن در کیسه زباله است.